Yalnız mıyız gerçekten?

 

2022 ilk yazı falan filan gibi oldu bu yayın biraz. Öncelikle herkese mutlu, harika yıllar diliyoruuuum. Tüm hayallerinizin gerçekleştiği, kocaman tebessümlerinizin olduğu bir yıl olur umarım!! İstatistik finaline çalışırken yalnız hissettiğim bir anda "yalnızlık" hakkında yazmak istedim ve aşağıda da biraz bu konu hakkında düşüncelerim bulunuyor. 

Yalnızlık hissinin köşe başında bir korkuluk gibi var olduğu bir hayattayız maalesef. Belki de yaptığımız tüm hatalar o yalnızlık hissimizin (koca bir kara delik gibi karında boşluk) yok olması için attığımız adımlardan ibaret. Hiç aramam dediğimiz insanları arıyoruz, bir daha yazmam dediklerimizin peşinde koşuyoruz, bana uygun değil diye bahsettiğimiz insanlarla samimi oluyoruz. Yıllar sonra hiç ummadık bir isim mesela hafızamıza düşüyor ve bir kaşıntı gibi onu düşünmekten kendimizi alamıyoruz kaşıdıkça kaşıyoruz fakat buna başladığımız anda asla azalmayacak bitmeyecek sonsuz döngünün içine giriyoruz. Belki de tek yapmamız gereken şey kendimize sarılmaktır. Yalnız hissettiğimiz tüm o anlarda isimler, karakterler, telefon rehberimizdeki onlarca kişiler, sosyal medyadaki maskeler yerine tek ihtiyacımız olan kendimizdir belki de. 

Yalnız mıyız gerçekten? Etrafımızda yüzlerce karışık ses varken kendi sesimizin tınısı bile duyamadığımızda mı daha yalnızız yoksa en sevdiğimiz kafede insanlardan uzak bir köşe kapmış, kendi iç sesimizin dopdolu duyulduğu ve çok farklı bir dinginliğe daldığımız o an mı yalnızız? 

Belki de tek ihtiyacımız olan şey kendimize sarılmaktır. Bugün kendime daha çok sarılacağıma söz veriyorum. Sizi de o kafede tek başınıza oturmaya, içinizdeki kocaman dünyayı dinlemeye davet ediyoruuum. Bakalım yalnız mıyız gerçekten de?

    xoxo -Sevgilerimle 

Yorumlar

  1. Yalnızlık neden negatif bir şey gibi algılanıyor bilmiyorum. Halbuki çoğu zaman insanın tek ihtiyacı olan şey yalnız kalıp kendini dinlemek oluyor…

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle! Ben de yeni yeni fark ediyorum bunu, asla negatif ya da korkulacak bir şey değil hatta bir ihtiyaç <3

      Sil
  2. Bazen yalnız olabilmeyi de diliyor insan...

    YanıtlaSil
  3. Sorunun cevabını "Belki de tek ihtiyacımız olan şey kendimize sarılmaktır" diyerek öyle güzel vermişsin ki aslında.

    Kendine yetebilen, kendini memnun edebilen bir insan yalnızlıktan kolay kolay şikayet etmez. Ve bazen bu bir ihtiyaçtır da. Güzel bir sorgulama yazısıydı bence. Emeğine sağlık Roza. Sana da mutlu yıllar :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel yorumun için<3 Kendimize yetebilmek konusunda da çok haklısın. Harika bir yıl diliyoruuum💙

      Sil
  4. Nora nin yorumuna katılıyorum. Yalnız kalmak da bir ihtiyaç.
    "Belki de tek ihtiyacımız olan şey kendimize sarilmaktık" cümleni de çok beğendim. :)

    YanıtlaSil
  5. Yalnızlık üzerine farklı anlamlar yüklenebilecek bir kavram aslında. Bazen yeri gelir kendimizi başkalarından soyutlarız, kafa dinlemek deriz adına. Bir ihtiyaçtır. Bazen de bizi dinleyebilecek, anlayabilecek, mücadelemizde bize destek olabilecek birini/birilerini ararız. Birinci yolun riski yoktur ama ikinci yol tuzaklarla doludur bence. Dostluk, sevgi güzel şeyler... Eğer tek başına ayakta durmayı beceremiyorsak her zaman bizi anlayacak, sevgisini bizden esirgemeyecek birilerini bulmak mümkün olmayabilir. 2022 yılının kendimize daha sıkı sarılacağımız bir yıl olmasını diliyorum o zaman:)

    YanıtlaSil
  6. Yalnızlık bazen çok güzel:)

    YanıtlaSil
  7. Sana çokçok katılıyorum, ben de yeni yeni gözlemliyorum bu durumu ve öğrenmeye çalışıyorum. Bu konu hakkında senin de düşünmüş olman harika bir denk geliş olmuş. Güzel yorumun için çok teşekkür ederiim <3

    YanıtlaSil
  8. Ne güzel noktalara temas etmişsiniz. ummadığımız bir anda ummadığımız bir kişinin aklımıza düşmesi ne kadar da rahatsız edici bir his olabiliyor bazen. O kişiyi hatırladığımız, aklımıza getirdiğimiz için bazen kendimizi bile suçlayabiliyoruz. Yalnız olmaktan yakınabiliyoruz. İnsan kendini tanıdıkça, kendisi yalnız bir şeyler yapmaya başladıkça, kendiyle geçirdiği vakitten keyif almayı öğrendikçe yalnızlık hissinin kaybolduğunu düşünüyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle ben de katılıyorum buna <3

      Sil
  9. kendinle yalnız kalabilmek iyi bişi yaaa :) bir de peri rozu ile cadı süpürgesi olursa tamaaam :)

    YanıtlaSil
  10. Yalnızlık iyidir, insanı kalabalıklardan korur. :))
    Cümlenin "mefhum-ı muhalifini" düşünürsek kalabalık insanı yalnızlıktan korumaz.
    2022 güzellikler getirsin hepimize. Amin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler güzel yorumunuz için<3

      Sil
  11. son yazımda blogun vaar :)

    YanıtlaSil
  12. bazen tek kalmak da güzel oluyor

    YanıtlaSil
  13. Asosyalliğe vardırmadan yalnız kalmak, arada bir yükleri bir kenara koyup dinlenmek bence bir ihtiyaç... Kafe benzetmesi hoşuma gitti :) Deep'te görüp geldim :) İyi seneler diliyorum.

    YanıtlaSil
  14. Çok derin bir konuya değinmişsin, aklıma onlarca şey geldi ama toparlayıp yazıya dökemedim şuan :)
    Yalnızlık kendi tercihimiz/ihtiyacımız olduğu sürece yararlıdır bence de. Ama farklı boyutlara ulaştığı takdirde etkileri değişebilir tabii. Böyle düşündürücü, zihnimizi çalıştıran bir konu seçtiğin için teşekkürler. :)

    YanıtlaSil
  15. kendiyle barışık olan insan yalnız değildir. Blogunuzu takipteyim bloguma beklerim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

En sevdiğim renk...

Ait hissedememek

İç Dökme (Çok da önemli olmayan bir yazıdır.)