KELİME OYUNU 2*

Merhabalar! Ben genelde etkinliklere katılmaya utanırım ve kendi gizli kabuğumda takılırım. Fakat bu etkinliği görünce dayanamadım ve katılmak istedim. Etlinliği https://sadevederin.blogspot.com/2020/12/kelime-oyunu-2.html buradan gördüm. Kendisine beni davet ettiği için teşekkür ederim.

Etkinlikte her hafta birisi 5 kelime seçiyor ve diğerleri o kelimeleri kullanarak yazı yazıyor. Bu haftanın kelimeleri: Tutku, kitap, İrlanda, kırmızı ve viskiymiş. Ben de ufacık bir hikaye paylaşmak istedim. Umarım seversiniz. 

Kelimeler: Tutku, Kitap, İrlanda, Kırmızı, Viski

Kırmızı Bir Çocuk ve Kırmızı Bir Adam

Çocuk olduğu yerde saatlerdir kıpırtısız duruyordu. Hayattan kopmuş bir şekilde evin en köşesinde gözleri sabit bir noktaya kilitlenmiş, adeta ruhu bedeninden ayrılmış gibiydi. Üzerinde eski, yırtık ve kir içinde kıyafetler vardı. Göz altları mosmordu ve suratının bir yarısı yara izlerinden kocaman bir hikaye vadediyordu

Zaman geçti fakat çocuk tutkuyla o sabit noktaya bakmaya devam etti. Baktığı yerde köşeye atılmış bir viski şişesi vardı. Çocuğun düşüncelerindeyse sadece “kırmızı” kelimesi çığlık çığlığaydı. Gözleri viski şişesindeyken çocuk her yerde yalnızca kırmızı görüyordu. 

Çocuğun bakışları viski şişesinden başka bir noktaya kaydı sonunda. Bu sefer odada kocaman bir çığlık yankılanmaya başladı. Çocuk korkarak ellerini bedenine sardı. Çocuk "Kırmızı," diye düşünüyordu. "Her yer çok kırmızı."Sesi duymamak için bu sefer ellerini kulaklarına koydu. Rengi görmemek için gözlerini sımsıkı kapattı. Fakat ses hala odada zalimce yankılanıyor, kırmızı rengi kapattığı gözlerinin ardından bile görüyordu. Çocuğun annesi yerde kanlar içindeydi ve her yer kıpkırmızıydı. Bu kocaman odada yankılanıp seken sesse çocuğa aitti. Kenarda köşede duran viski şişesiyse annesini kırmızıya boyayıp kaçan zalim babasından kalan son hatıraydı. 

Sonra saatler aylara dönüştü ve aylar da yıllara. Çocuk büyüdü fakat hala aynı köşedeydi.  Kocaman bir yetişkin olsa da hala daha o duvarın bir köşesinde oturup sabit noktaya bakmaya devam ediyordu. Üzerinde yırtık, eski kıyafetler yerine bir takım elbise vardı: yüzüyse yine yara bere içindeydi. Bu sefer iki adım ötesinde İrlandalı bir yazardan kitap vardı, annesinin en sevdiğiydi. Viski şişesi yine vardı fakat bu sefer büyümüş adamın elindeydi. 

Adam o sabit noktaya boş boş bakmaya devam etti, yerlere kan yerine viski döküldü fakat adam her yeri hep yine kırmızı gördü. 

Bir gün geçecek miydi bilmiyordu fakat adam hep o sabit noktada kalmaya devam edeceğine emindi. Belki yine yıllar geçecekti ama o elinde bir viski şişesiyle duvara dayanmış, annesinin kan kırmızısına sarılı cesedine bakacaktı, ölene dek; çocukluğuna dek. Belki de artık onun hayatı iki adımlık uzağında duran kitabın sayfalarından bile daha kısaydı. 

Umarım sevmişsinizdir. Okuduğunuz için teşekkür ederim. <33

Sevgiyle kalın,

-Roza

Beni Tanıyın.