Tüketiciler ve Özümseyiciler
Tüketiciler ve Özümseyiciler Merhaba blog dostlarım! Uzun zamandır burada yoktum ve sanırım bahsetmek istediğim yeni bir konu buldum. Sosyal medyanın artık insanları iki farklı başlıkta ele aldığını düşünüyorum: Tüketiciler ve Özümseyiciler. Yemek, içmek, cinsellik, sevmek ve aşk; bunların hepsi tüketim çılgınlığının işgali altında kalmış durumda. Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde en temelinde yer alanların artık haz vermekten uzak sadece tüketilebilir görülmesi günümüz ilişkilerin ne kadar yapay ve sığ olduğunun kanıtı gibi. Sevginin bu kadar tüketilebilir görülmesi beni korkutuyor çünkü artık bir önemi yokmuş gibi. Aşk zaten Tüketiciler için sürekli seyir ve kişi değiştiriyor, onlar için önemli olan kişinin ruhu değil sadece obje haline getirdikleri bedenler; güzel bedenler arasında kaybolarak sadece tüketiyorlar, hem kendilerini hem de karşılarına çıkan tüm ruhları. Ben aşkın bu kadar basit olduğunu zannetmiyorum, hiç aşık olmadım ama hiç tüketici de olmadım...