Blog Yıldönümü *

Kocaman bir merhaba! Tam 3 yıl önce bugün blogda ilk yazımı yayınlamışım ;) Benim için duygusal bir gün açıkçası. Karmakarışık hissettiğim bir dönemde açtım bu blogu ve hiç beklemediğim gibi burası beni sarıp sarmaladı. Yalnız hissettiğimde buraya yazdım, doğum günümde ilk dileğimi buraya üfledim, kaybolduğumda buraya koştum ve sonra ineceğim durağı beklemekten vazgeçtiğimi de ilk burada anladım. Burada olmak kendimin bile bilmediği bir parçayı öğrenmek gibiydi, düzenli yazamadım ama yol ayrımlarında hep yazdım. Kelimeler bana sarıldı, sen de sarıldın! İyi ki okudun beni, iyi ki okudum seni! 

Önceki üç yıldaki yazdıklarıma baktığımda hiç beklemediğim bir anda bana iyi geliyorlar sanki geçmişten bir el uzanıyor ve beni düştüğüm yerden kaldırıyor gibi hissediyorum, umarım sana da iyi gelmiştir. 

İyi ki bu blogu açmışım! İyi ki varsın! Bolca kalp ve çiçek yolluyorum sana sevgili okur! <3 Umarım daha çok yazarım ve yazarsın; o bağımız hiç bitmez. <3 

Güneş yerinde, her şey yolunda. 

 
Çokça sevgilerimle
Çokça kurumuş yaprak çıtırtısı, fazlaca çikolata parçacıkları, birazcık cadı süpürgesi ve azıcık da peri tozuyla harmanlandım. Instagram: rosyaninkutuphanesi

Yorumlar

  1. dlkgzr2 Temmuz 2023 13:11

    Nice paylaşım dolu senelere ...

    YanıtlaSil
  2. İlkay2 Temmuz 2023 13:52

    Şarkıyı dinlerken yazıyorum yorumumu. Öncelikle bu parça için teşekkürler :) Sonralıkla, iyi ki doğmuş Roza'nın Kütüphanesiii <3 Blog yazmak insanın kendine sarılmasını sağlıyor sanırım. En azından ben bazen böyle hissediyorum. Bu sayede kendimi tanıdığımı, kendimi bulduğumu düşündüğüm zamanlar oldu benim de. Umarım nice yazılarınla burada olursun. Seni okumayı çok seviyorum. Yazdıkların bana iyi geliyor. Sevgiler ve ilhamlar bolca <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Roza2 Temmuz 2023 14:19

      İlkay, çokkkkk teşekkür ederim güzel yorumun için! Kimse değil sadece sen okusan yeter bana burası, hatta en çok o zaman yeter <3 Senin yazdıkların da bana çok iyi geliyor! Umarım daha çok blog yılımız oluuur <3

      Sil
  3. duygu özkan2 Temmuz 2023 14:42

    Blogda daha nice yıllara. :) Burada bir şeyler paylaşmak insana çok iyi geliyor, kopamıyoruz. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Roza2 Temmuz 2023 15:09

      Çok teşekkür ederim <3 Kesinlikle öyle.

      Sil
  4. deeptone6 Temmuz 2023 23:06

    yorumlarımız arada bir spama düşüyor son aylarda, arada bir kontrol ediver, benim yorumlar gözükmüyor galiba bazen :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Roza10 Temmuz 2023 12:43

      Hayatım evet blog sayfamda yorumlar kısmında var fakat burada görünmüyor ;( Nasıl çözebilirim ki??

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

En sevdiğim renk...

Resim
Merhabalar :) Bu yazımı çokkkk önceden yazmıştım taslaklarda kalmasını istemediğimden de paylaşmaya karar verdim. Kim bilir belki üç yıl önce yazdığım kelimeler tam şu an başka birinin ruhuna dokunur ve belki de buna ihtiyacı vardır. <3 Sevgilerimle.  En sevdiğim renk...  Ben kimim? Bu soru uzun zamandır aklımın her bir köşesinde ufak adımlar atıyor ve artık dans etmeye başladı, böylece de yaşam alanımı işgal edip onu izlememe neden oldu. Şu sıralar sadece 'ben kimim' sorusunun harflerinin zihnimde dansını izliyorum, Hepimizin hayalleri var. Doğumumuzdan şu günümüze kadar bize hep ulaşmayı istediğimiz şeyleri süslememiz onu daha istenilir kılmamız öğretildi. Çocukken bir oyuncak ya da uzaktan kumandayla çalışan bir arabanın peşinde koştuk ve sonra ne yazık ki büyüdük. Hayallerimiz değişti... Önce iyi not almanın, diğerleri-aile, arkadaşlar belki de öğretmen- tarafından takdir edilmenin yolunda yürüdük .Ama bunlar kendi isteğimizle peşinde koştuğumuz bir oyuncak bebek yahut u
Devamı

Ait hissedememek

 Merhabalar! Umarım iyisinizdir ve her şey yolundadır. Bu biraz his yazısı olacak, son dönemde yaşadığım kendimle ilgili bir iç hesaplaşma da diyebiliriz.  Uzun zamandır kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum. İçimdeki bir parça kopup gitmiş gibi geliyor, bu parça da benim "aidiyet" duygumu da beraberinde götürmüş yerini kara deliğe bırakmış durumda. O parçayı doldurmaya çalışıyorum, hayatıma yeni insanları alıyorum ve orayı kapatmaya çalışıyorum. Hatta gerçekten duruma umutlu da yaklaşıyorum... Bazen bazı kişilerle, olaylarla, yenilikle tamamlanmış da hissediyorum. Ama işte sonra her şey tepetaklak oluyor, kara delik tüm parçaları yutuveriyor ve tüm sihir bozuluyor. Böylelikle ben bir parçası kayıp hatta o parça yerine içinde kara delik taşıyan, aidiyet duygusunu kaybetmiş, 23 yaşında bir genç kız oluveriyorum. Küçük tutkuların peşinden koşuyorum, belki o parçam bu sefer tamamlanır diye... Ama yok olmuyor. Hiçbir şekilde dışarıdan bulduğum bir parçayla orayı tamamlamam imkans
Devamı

İç Dökme (Çok da önemli olmayan bir yazıdır.)

 Açıkçası günlüğüme düzenli yazan birisiyim fakat burada birine karşı yazmak daha farklı geliyor ve bu sefer buraya yazmak istiyorum. Çünkü hastalanınca mızmız bir şımarığa dönüşüyorum ve kimsenin başını şişirmek istemem. Küçük bir nezle olmuşum sanırım, şu sıra salgın da var gibi görünüyor. Kolumu kıpırdatmak hatta klavyedeki tuşlara basmak bile zor geliyor. Boğazım cayır cayır yanıyor ve sürekli öksürüyorum ve tüm bunların hepsi bir gecede oldu. Doktor covidin kalktığını dile getirirken yine de şüpheye düşmemek elde değil; hele ki 10 gün boyunca evden kesinlikle çıkmamamı tembihlemesiyle bir tık gerildim. Ama önemli değil kendimle kalmayı, odamda takılmayı ve zihnimin derinliklerine dalmayı da bir başka seviyorum ben.  Ne demiştim ben başta? Evet, ailemin başını şişirip mızmızlanmamak için buraya yazıyorum. Çünkü bedensel olarak hassas bir yapım var ve acı eşiğim çok düşük. Burada yazmak güzel, karşımda gerçekten biri varmış ve beni anlıyormuş; dediklerimi gerçekten dinliyormuş gibi
Devamı