Vedalaşmak
Herkese merhaba! Muhtemelen bu yazıyı paylaştığımda gece 12'yi geçmiş olacak ama şu an 9 dakikası var, bu sefer makyajımı çıkarmadan blog sayfama koştum çünkü çok uykum var. Aslında bu yazımın içeriği biraz daha farklı olacak, his defterimden bahsedeceğim ahahah. Evet, şarkılara yazılar yazmam yetmedi şimdi de defterlerim bana ilham oluyorlar. His defterimle bu yıl sürekli vakit geçirdim, bu yılın ilk his defterine her gün içimi döküyordum. O defterim kötü anılarımdan oluşuyor bu arada, tekrar açıp okumadım bile tetiklenirim diye. Çok fazla acı var içinde, acımı oraya akıttım geçen aylarda. Sonra bir ara o defterimi kaybettiğimi sandım ve çok üzüldüm. Yani acılarıma tanıklık ettiği için onunla farklı bir bağ kurmuştum, evet içi tamamen simsiyah duygularla kaplı, kayıpla ve üzüntüyle sarılıydı tüm sayfaları ama işte benden bir parçaydı; bu bile o sayfaları üzüntü dolu bile olsa değerli yapıyor. İnsan bence bu dünyadan geçtiğine tanıklık eden her insana, çocuğuna, ailesine ve ...