Kayıtlar

Vedalaşmak

Resim
 Herkese merhaba! Muhtemelen bu yazıyı paylaştığımda gece 12'yi geçmiş olacak ama şu an 9 dakikası var, bu sefer makyajımı çıkarmadan blog sayfama koştum çünkü çok uykum var.  Aslında bu yazımın içeriği biraz daha farklı olacak, his defterimden bahsedeceğim ahahah. Evet, şarkılara yazılar yazmam yetmedi şimdi de defterlerim bana ilham oluyorlar. His defterimle bu yıl sürekli vakit geçirdim, bu yılın ilk his defterine her gün içimi döküyordum. O defterim kötü anılarımdan oluşuyor bu arada, tekrar açıp okumadım bile tetiklenirim diye. Çok fazla acı var içinde, acımı oraya akıttım geçen aylarda. Sonra bir ara o defterimi kaybettiğimi sandım ve çok üzüldüm. Yani acılarıma tanıklık ettiği için onunla farklı bir bağ kurmuştum, evet içi tamamen simsiyah duygularla kaplı, kayıpla ve üzüntüyle sarılıydı tüm sayfaları ama işte benden bir parçaydı; bu bile o sayfaları üzüntü dolu bile olsa değerli yapıyor. İnsan bence bu dünyadan geçtiğine tanıklık eden her insana, çocuğuna, ailesine ve ...

Şehrin Işıkları

 Herkese merhaba! Gece 12'den sonra yine dayanamayıp buraya geldim, burada iyi hissettiren bir şeyler var. Sanırım uyku düzenimin bozulmasını ilham gelmesine yorumlayacağım ve hoşgörüyle karşılayıp bu durumdan nefret etmemeyi seçeceğim.  Bu gece bana gelen bir mesaj sonrası odamın balkonundan bulutsuz bir geceyi izlemeye başladım. Çok sevdiğim birisi bana yıldızların bu gece çok güzel olduğunu ve bu manzarayı kaçırmamam gerektiğini söyledi ;)  -Bunu okuyacağını biliyorum, teşekkür ederim; hayatımda olduğun için çok şanslıyım ayrıca bence senin ruhun da bambaşka <3 Umarım yolculuk keyifli geçiyordur, seni seviyorum.- Yıldızları izlemek yerine şehrin ışıklarına daldım ve yine düşünceler hemen peşimi bırakmadı. Işıkları yanan o evlere dalıp gittim, yukarı odamdan görünen manzarayı koyacağım. Ne zaman şehrin ışıklarına baksam, evlerin yıldızlar gibi parlayan lambaları beni kelimelere götürür. Aslında bu hem bir anı hem de değil. Yıllar önce biriyle buluşmuştum, terasta man...

Carousel ve Aşk

 Herkese merhaba! Saat gece 12'yi geçti ve burada yazıyorum, 12'den sonra uyumaktan nefret ederim ama uyku düzenimi tekrar oluşturmaya başladığım bir süreçten geçtiğim için bu nefretimi şimdilik kenarda bir köşeye saklayacağım.  Bu satırları yazarken tam şu an arkada Grinko'dan Carousel çalıyor, o nedenle başlığa bu ismi vermek istedim. Şu sıra şarkılara çok fazla yazı yazıyorum ve içselleştiriyorum, benimle bütünleşmiş gibiler ve gerçekten iyi ki varlar. Makyajımı az önce çıkardım, makyajlı uyumaktan da nefret ederim bu arada ve hiçbir zaman makyajlı uyumadım (bu yıl içerisinde çok alkollü eve gelip sızdığım bir gece hariç, bu sayılmaz bence) ama makyajını çıkarmayı uykudan önceki o tatlı kısma bırakmak da çok zorlu oluyor. Hem kendime saygımdan makyajımla uyumayı yediremiyorum hem de kolumu kıpırdatıp o makyajı yavaş yavaş çıkarmak zor geliyor. Ayrıca az önce iki gözüme de kaçan kirpiklerimle küçük çaplı bir kriz yaşayıp sonunda onları çıkarabildim. Sorun yok, işlem başar...

Evgeny Grinko

Resim
  Herkese merhaba. Umarım hayat dengeleri sizi çok zorlamıyordur, beni biraz zorluyor.  Aslında geçen günlerde gittiğim konserden bahsedecektim ama pek de hevesim kalmadı gibi. Teyzem sarılık nedeniyle -içtiği bir antibiyotik ilaç karaciğerine zarar vermiş- hastaneye kaldırıldı. Durumu şu an daha iyi fakat bu haberi ilk aldığımda inanılmaz endişelendim ve tetiklendim. Bu yıl benden çok şey götürdü ve hala daha sorunların olması beni gerçekten zorluyor. Elbette bu yılla ilgili de değil, bazen her şey üst üste denk gelir ama ben suçu yıla atıp sıyrılmak istiyorum böylece öfkelenebileceğim bir yer olabilir. Sadece artık sevdiklerimin sağlıklı ve huzurlu olmalarını istiyorum, hatta sevmediklerimin de. Kısacası çocukluğumdaki gibi huzurlu hissetmeye yetişkin hayatının çarpmadığı bir döngüye ihtiyaç duyuyorum fakat elbette bu da çok zor. Özellikle hayatınızda büyük çaplı bir olay yaşadığınızda hiçbir şey aynı kalmıyor, bende aynı kalmadı. Hayatın renkleri kaybolmuş gibi geliyor, sad...

Chubina

Resim
  Yazarken ilham aldığım o müzik , yazımı okurken dinlemenizi tavsiye ediyorum. Herkese merhaba! Yeni taşındığımız evimizde odamdayım, mor battaniyeme sarılmış şehrin ışıklarının yıldız gibi gözüktüğü balkonumun manzarasına arada dalıp bakarken yazıyorum -bu kısımda iyi hissettiren bir şeyler var sanki, zorlasam olacak ahahaha-. Umarım iyisinizdir ama iyi değilseniz bunda da sorun yok! Üzgün hissetmeye de hakkımız var, biz sadece duygularla var olan insanlarız. Zayıflık olarak düşündüğümüz ve bazen savaştığımız duygularımız aslında bizim en büyük gücümüzü oluşturuyor. İyi hissetmek zorunda değilim, iyi hissetmek zorunda değilsin.  Bu yazım bir şarkı ve bana hissettirdikleri hakkında olacak, bir yazıyı hak eden bir şarkı olduğunu düşünüyorum. Sözsüz şarkılar -yani enstrümantal parçalar- beni her zaman daha derinden etkilemiştir çünkü orada sözleri aslında sen koyuyorsun gibi geliyor. O an yaşadıkların, kendi hikayenden parçalar o müziğin sözlerini oluşturuveriyor şarkı seninle ...

Nehirler Durmaz

Resim
  Merhabalar! Umarım iyisinizdir.   Ben biraz hayatımı tekrar sorgulama dönemine girmiş gibi hissediyorum -ne zaman o dönemden çıktım ki zaten- ama bu ne umutsuz ne de umutlu bir sorgulama. Sadece öylece bu yıl yaşadıklarım, hayatımdaki insanlar, hayatımdan çıkanlar tüm bunların hepsinin yükünü taşıdığım bir dönem. Yılın sonuna yaklaştığımız zamanlar ve 2025’in tüm ağırlığı omuzlarıma çöküverdi sanırım. Altında kalmamak da birazcık zor ama deniyorum.  Şu an tren yolculuğundayım, yolculukları her zaman çok sevdim kendi iç dünyama gömülmek ve düşünmek için harika bir fırsat gibi geliyor. Benim için uzun ya da zorlu değil de hep keyifli geçiyor. Dışarıda hava yağışlı ve yağmurlu havalara bayılıyorum, hüzünlü olan her şey benim ruhumu besliyor ve yağmurlar da hüzünlü geliyor. Konfor alanımdan çıkmak benim için çok zor ama yolculuklar beni hep besliyor bu nedenle biraz daha kendimi belki bu konuda sınarım, bilemiyorum. Yağmur damlaları camdan süzülüyor şu an ve böyle ruhumda b...

Mücadele

Resim
 Sevgili blog dostlarım merhabalar! Umarım iyisinizdir ve hayat dinamikleri sizi zorlamıyordur.  Buraya tekrar dönme kararı aldığım bir dönemden geçiyorum çünkü ne zaman kelimelere ve bu sayfaya sığınsam bana hep iyi geldi, hatta çoğu zaman benim gibi hisseden insanlarla buradan iletişim kurmak sanki kendimize ait bir dünyadaymışız gibi hissettiriyor. Çok zorlu bir yıldan geçiyorum, bu nedenle beni hayatta tutacak sevdiğim tüm küçük şeylere daha çok vakit harcamaya karar verdim. Özellikle buradaki eski yazılarımı okumak bana iyi hissettirdi, sanki geçmişteki ben gelip beni düştüğüm yerden kaldırmak için kelimeleriyle uzandı.  Her zaman umut dolu bir insan oldum, belki romantik bir kişiliğe sahip olduğum içindir ama bu yıl benden bunu da götürdü. Genelde burada yazmayı hep sevdim ama yazacak kadar ne umut dolu bir dönemden geçiyordum ne de beni yazmaya itecek bir ilhamım vardı. Ama artık bu sayfaya ihtiyacımın olduğunu fark ettim. Belki de umuda ihtiyacım vardır ve dönüm n...

Tüketiciler ve Özümseyiciler

  Tüketiciler ve Özümseyiciler   Merhaba blog dostlarım! Uzun zamandır burada yoktum ve sanırım bahsetmek istediğim yeni bir konu buldum. Sosyal medyanın artık insanları iki farklı başlıkta ele aldığını düşünüyorum: Tüketiciler ve Özümseyiciler. Yemek, içmek, cinsellik, sevmek ve aşk; bunların hepsi tüketim çılgınlığının işgali altında kalmış durumda. Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde en temelinde yer alanların artık haz vermekten uzak sadece tüketilebilir görülmesi günümüz ilişkilerin ne kadar yapay ve sığ olduğunun kanıtı gibi. Sevginin bu kadar tüketilebilir görülmesi beni korkutuyor çünkü artık bir önemi yokmuş gibi. Aşk zaten Tüketiciler için sürekli seyir ve kişi değiştiriyor, onlar için önemli olan kişinin ruhu değil sadece obje haline getirdikleri bedenler; güzel bedenler arasında kaybolarak sadece tüketiyorlar, hem kendilerini hem de karşılarına çıkan tüm ruhları. Ben aşkın bu kadar basit olduğunu zannetmiyorum, hiç aşık olmadım ama hiç tüketici de olmadım...