Sonbahar Ekinoksu

 

En sevdiğim mor battaniyeme sarılmış bir halde yüzümde bir gülümsemeyle yazıyorum. Hiçbir zaman tam olarak en sevdiğim mevsimi bulamadım fakat bu sene artık hangisi olduğunu bilmenin mutluluğunu yaşıyorum. Sonbaharın gelişiyle ruhum sanki tekrardan uyanışa geçmiş gibi hissediyorum. Yazın gürültüsü ve neşesi yerini dinginliğe ve huzura bırakırken sessizliğin ve soğuyan havanın keyfini çıkarır bir vaziyetteyim.

Sonbaharın yaprakları gibi ruhumda huzurlu bir şekilde içimde bir yerlere (daha çok kalbime yakın bir yere) düşüveriyor. Bugün 23 Eylül 2024 ve her zaman başlangıçlara inanan birisi olmuşumdur. Geceyle gündüzün eşitleniyor olduğu bugün de ben de temiz bir sayfa açıyorum. Geride kalan hikayeler, yaşadığım kırgınlıklar hepsi içimden dökülüveriyor ve ardımda bırakıyorum. İlerliyorum. Yenileniyorum. Var olmam için bir sonbahar yaprağına dönüşüyorum ve dallarımdan kopuveriyorum.

Ben sonbaharı çok seviyorum, hüzünlü ve işte tam da bu yüzden çok güzel, tıpkı benim gibi, senin gibi. Tıpkı bizim gibi... 

Böylelikle hikayemiz tekrardan başlıyor. 

Beni okuduğun için teşekkür ederim! Bir sürü hikayeye yeniden ve yeniden başlayabilelim <3 

Yazımı yazarken arkada bu şarkı çalıyordu, sana da önermek istiyorum: https://www.youtube.com/watch?v=x2cGR2hPiF4

Çokça sevgilerimle,



Çokça kurumuş yaprak çıtırtısı, fazlaca çikolata parçacıkları, birazcık cadı süpürgesi ve azıcık da peri tozuyla harmanlandım. Instagram: rosyaninkutuphanesi

Yorumlar

  1. İlkay24 Eylül 2024 09:02

    Şarkı çalıyor şimdi arka planımda. Yine huzurlu bir yazı olmuş. Yazılarını okurken dingin hissediyorum. İnsana umut veriyorlar. Yazındaki fotoğrafları da çok sevdim. İlk fotoğraftaki mekanda olmak istedim. <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Roza24 Eylül 2024 10:51

      Sevgili İlkay, güzel yorumun için çok teşekkür ederimmm <3 Fotoğraflar geçen yıl okulumun kampüsünden, Bolu sonbaharda büyüleyici bir şehir oluyor.

      Sil
  2. deeptone24 Eylül 2024 13:32

    şarkı ne güzelmiş saol :) sonbahar eveet canlanma mevsimiiii :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ait hissedememek

 Merhabalar! Umarım iyisinizdir ve her şey yolundadır. Bu biraz his yazısı olacak, son dönemde yaşadığım kendimle ilgili bir iç hesaplaşma da diyebiliriz.  Uzun zamandır kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum. İçimdeki bir parça kopup gitmiş gibi geliyor, bu parça da benim "aidiyet" duygumu da beraberinde götürmüş yerini kara deliğe bırakmış durumda. O parçayı doldurmaya çalışıyorum, hayatıma yeni insanları alıyorum ve orayı kapatmaya çalışıyorum. Hatta gerçekten duruma umutlu da yaklaşıyorum... Bazen bazı kişilerle, olaylarla, yenilikle tamamlanmış da hissediyorum. Ama işte sonra her şey tepetaklak oluyor, kara delik tüm parçaları yutuveriyor ve tüm sihir bozuluyor. Böylelikle ben bir parçası kayıp hatta o parça yerine içinde kara delik taşıyan, aidiyet duygusunu kaybetmiş, 23 yaşında bir genç kız oluveriyorum. Küçük tutkuların peşinden koşuyorum, belki o parçam bu sefer tamamlanır diye... Ama yok olmuyor. Hiçbir şekilde dışarıdan bulduğum bir parçayla orayı tamamlamam imkans
Devamı

Kül Prensesi - Laura Sebastian ✽ Kitap Yorumu

Resim
KİTAP ADI: KÜL PRENSESİ YAZAR: LAURA SEBASTIAN SAYFA SAYISI: 424 YAYINEVİ: PEGASUS GOODREADS PUANI: 3,92 ARKA KAPAK: “Annem ateş kraliçesi’ydi. Bense kaderin bir cilvesi olarak kül prensesiyim.” Ülkesi işgal edilip Ateş Kraliçesi olan annesi gözlerinin önünde öldürüldüğünde Theodosia henüz altı yaşındadır. Kayzer o gün Theodosia’nın ailesini, ülkesini ve ismini elinden almıştır. Theo artık esir olarak yaşayacağı yeni hayatında bir utanç gibi taşıyacağı Kül Prensesi unvanıyla anılmaktadır. On yıl boyunca kendi sarayında tutsak hayatı yaşar. Kayzer ve sarayındakilerin acımasız tacizlerine ve aşağılamalarına maruz kalır. Eskiden olduğu kızı içine gömüp yeni dünyasında güçsüz bir prenses olarak hayatını sürdürür. Ta ki bir gece, Kayzer akla hayale gelmeyecek bir şey yapana kadar. Kül Prensesi on yıl boyunca ülkesinin nasıl yağmalandığını, halkının nasıl köleleştirildiğini görmüştür. Ama bu böyle bitmeyecektir.  YORUMUM: Öncelikle bu kitabı ilk kez Pegasusun tanıtım videosuyla görmüş, deli
Devamı

Suyun Üzerinde ve Derinlerinde

Resim
Hayatımın suyun üstünde yüzüyormuşum gibi hissettiğim bir döneminden geçiyorum. Sırtüstü uzanmışım, denizde hiç dalga yok ve gün batımının ışıltısı göz kapaklarıma vuruyor.  Durağan ama huzurluyum, dışarıda yoğun bir kalabalık ve gürültü varken içsel bir huzur arayışındayım da denilebilir. Sanki tüm o sesleri kapatmışım ve suyun derinlerine dalmışım, kulaklarımda o uğultu var fakat ben sadece yüzüyorum. Yıldızları izliyorum, hatta o kadar çok izledim ki bu yaz yıldızları sanki bana uygun ışıldıyorlarmış gibi geliyor artık. Kötü hissettiğimde bazen beni mutlu etmek için daha fazla oradalar, onlara bakıp gülümsüyorum ve ışıkları beni güvenilir bir arkadaşın kucaklaması gibi sarıveriyor.  Dışarıdaki kaosu, gürültüyü bırakmak da zor oluyor bazen... Fakat yine de deniyorum. Gürültü beni rahatsız ettiğinde de sırtüstü uzandığım denizde en derinlere dalıveriyorum. Nefesim yettiğince bu sefer de suyun içinde huzurluyum, belki 15 saniye kadar. İnsanı yaşamda tutacak 15 saniye kadar ama bu yüzde
Devamı